7’den 70’e tüm ülke ekonomist olduk desek yeridir. Bilen bilmeyen, genç yaşlı, çalışan çalışmayan, emekli emekli olmayan herkes sabahtan akşama kadar hesap kitap ederek yaşıyor. Bunun da en büyük sebebi yüksek enflasyon ve alım gücünün düşük olması.
Geçen hafta Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in ekranlardan, “Fiyatlar ucuzlamayacak’ deyimi vatandaşta hayal kırıklığı yaratmış olabilir ama doğru söylüyor. Fiyatlar ucuzlamayacak ama ‘vatandaşın alım gücünü yükseltmek temel hedefimiz’ demesini beklerdim. Çünkü artık gerçekten sokakta vatandaşın yürüyecek mecali kalmadı desek yeridir.
Ülkemizin en önemli geleneksel alışveriş şekli olan çarşı pazara çıkmak her vatandaşın bir rutini olarak bilinir. Zengin, fakir fark etmeksizin herkes kalite ve bütçesine göre evinin ihtiyaçlarını görür. Son zamanlarda hem de yaz mevsimi olduğu için yeşilliğin bol olduğu bir dönemde bile inanın fiyatların yanından geçilmiyor.
Her şey tarlada yok pahasına ama pazarda cep yakıyor. Karpuzun kilosu tarlada 25 kuruştan bile satılmadığına şahit olduk. Üretici ürününü traktörlerle yeniden sürdü geçti ama kilosu asla 5 TL’nin altına inmedi desek yeridir. Yeşil fasulyenin geçen gün üreticide, tarlada kaça sattığını? sordum. 30 TL’ye zar zor verdiklerini söyledi. Aracılar esnafa en az 60 TL esnaf ise vatandaşa 100 TL’den aşağı satmıyor. Aradaki uçurum ne yazık ki vatandaşın cebinden çıkıyor. Üstelik bu kadar emek verip sofralarımıza kadar gelmesini sağlayan üretici bunu zararına satıyor olması daha büyük bir sorun teşkil ediyor.
Uzun yıllardır fiyat denetim mekanizması sağlıklı bir şekilde oluşturulamadı. Hatırladığım kadarıyla ilk alındığı yerden son satıcıya kadar sebze ve meyvenin alış-satış fiyatları etikettekileri bir nevi karne gibi raflarda üreticiye gösterilmesi şart olacak şeklinde bir çalışma yapılacaktı ancak hala yapılmış değil. Devlet üretici lehine tavır almazsa, hem tüketici bu yükün altında ezilecek hem de zararına satan üretici. Zarar eden üretici neden tekrar ürün eksin. Siz bile bile zarar edecek bir işe girer misiniz?
Bile bile zarar edecek biri işe girmeyeceksek bunu üreticiden beklemek ne kadar gerçekçi ve vicdani olabilir?
O yüzden bu kadar yüksek hayat pahalılığının olduğu bu dönemde hiç olmazsa çarşı pazarın vatandaş ve üretici adına makul rakamlara çekilmesi adına önemli çalışmaların yapılması gerektiğine inanıyorum. Bunun hem üretici destekleme noktasında hem de aracıların oluşturduğu mekanizmayı daha şeffaf bir noktaya çekme noktasında yapılacak ufak dokunuşlarla önemli oranda düzelme olacağına inanıyorum.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Hatice Erek
Çarşı Pazar Ateş Pahası
7’den 70’e tüm ülke ekonomist olduk desek yeridir. Bilen bilmeyen, genç yaşlı, çalışan çalışmayan, emekli emekli olmayan herkes sabahtan akşama kadar hesap kitap ederek yaşıyor. Bunun da en büyük sebebi yüksek enflasyon ve alım gücünün düşük olması.
Geçen hafta Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in ekranlardan, “Fiyatlar ucuzlamayacak’ deyimi vatandaşta hayal kırıklığı yaratmış olabilir ama doğru söylüyor. Fiyatlar ucuzlamayacak ama ‘vatandaşın alım gücünü yükseltmek temel hedefimiz’ demesini beklerdim. Çünkü artık gerçekten sokakta vatandaşın yürüyecek mecali kalmadı desek yeridir.
Ülkemizin en önemli geleneksel alışveriş şekli olan çarşı pazara çıkmak her vatandaşın bir rutini olarak bilinir. Zengin, fakir fark etmeksizin herkes kalite ve bütçesine göre evinin ihtiyaçlarını görür. Son zamanlarda hem de yaz mevsimi olduğu için yeşilliğin bol olduğu bir dönemde bile inanın fiyatların yanından geçilmiyor.
Her şey tarlada yok pahasına ama pazarda cep yakıyor. Karpuzun kilosu tarlada 25 kuruştan bile satılmadığına şahit olduk. Üretici ürününü traktörlerle yeniden sürdü geçti ama kilosu asla 5 TL’nin altına inmedi desek yeridir. Yeşil fasulyenin geçen gün üreticide, tarlada kaça sattığını? sordum. 30 TL’ye zar zor verdiklerini söyledi. Aracılar esnafa en az 60 TL esnaf ise vatandaşa 100 TL’den aşağı satmıyor. Aradaki uçurum ne yazık ki vatandaşın cebinden çıkıyor. Üstelik bu kadar emek verip sofralarımıza kadar gelmesini sağlayan üretici bunu zararına satıyor olması daha büyük bir sorun teşkil ediyor.
Uzun yıllardır fiyat denetim mekanizması sağlıklı bir şekilde oluşturulamadı. Hatırladığım kadarıyla ilk alındığı yerden son satıcıya kadar sebze ve meyvenin alış-satış fiyatları etikettekileri bir nevi karne gibi raflarda üreticiye gösterilmesi şart olacak şeklinde bir çalışma yapılacaktı ancak hala yapılmış değil. Devlet üretici lehine tavır almazsa, hem tüketici bu yükün altında ezilecek hem de zararına satan üretici. Zarar eden üretici neden tekrar ürün eksin. Siz bile bile zarar edecek bir işe girer misiniz?
Bile bile zarar edecek biri işe girmeyeceksek bunu üreticiden beklemek ne kadar gerçekçi ve vicdani olabilir?
O yüzden bu kadar yüksek hayat pahalılığının olduğu bu dönemde hiç olmazsa çarşı pazarın vatandaş ve üretici adına makul rakamlara çekilmesi adına önemli çalışmaların yapılması gerektiğine inanıyorum. Bunun hem üretici destekleme noktasında hem de aracıların oluşturduğu mekanizmayı daha şeffaf bir noktaya çekme noktasında yapılacak ufak dokunuşlarla önemli oranda düzelme olacağına inanıyorum.