Beslenme (yeme) bozuklukları; anormal yeme alışkanlıkları, çarpık vücut imajı ve kilo ve yemekle ilgili takıntılı bir meşguliyetle karakterize edilen karmaşık ruh sağlığı koşulları olarak tanımlanabilmektedir. Bireyler için ciddi fiziksel, psikolojik ve sosyal sonuçlara sahip olabileceği gibi bu sağlık sorununun tedavisinde genellikle çok yönlü bir yaklaşım gerekmektedir. Yeme bozuklukları, yiyecek, beden imajı ve kilo ile sağlıksız ilişkilerle karakterize edilen ciddi ruh sağlığı koşullar olarak bilindiği için bu bozukluklar hem fiziksel hem de psikolojik sağlık üzerinde zararlı etkilere sahip olabilmekte ve yaşam sağlığı üzerinde önemli zorluklar yaratabilmektedir. Yeme bozukluklarıyla sıklıkla iç içe geçen bir konu olarak, egzersizin yeme davranışlarını etkilemedeki rolü üzerinde, son yıllarda kapsamlı klinik araştırmalar planlanmaktadır. Egzersizin yeme bozukluğu olan bireyler üzerindeki etkisini anlamak, etkili tedavi stratejileri geliştirmek ve bu sorunu yaşayan bireylerin tedavi süreçlerini planlayabilmek açısından oldukça kritik önem taşımaktadır.

Yeme bozuklukları, yeme davranışlarında ve ilgili düşünce ve duygularda bozulmaları içeren bir dizi durumu kapsamakta ve en yaygın üç yeme bozukluğu türü anoreksiya nervoza, bulimia nervoza ve Binge (tıkınırcasına) yeme bozukluğudur. Anoreksiya nervoza, önemli ölçüde düşük vücut ağırlığına, kilo alma veya şişmanlama korkusuna ve çarpık bir vücut imajına yol açan kısıtlı yiyecek alımıyla karakterize olan psikolojik yönü yoğun olan bir sağlık problemidir. Bulimia nervoza, tekrarlayan tıkınırcasına yeme ataklarını ve ardından kusma veya aşırı egzersiz gibi telafi edici davranışları içeren sağlıksız bir davranışlarla ilerleyen bir sağlık sorunudur. Binge (tıkınırcasına) yeme bozukluğu, genellikle suçluluk duyguları ve kontrol kaybı eşliğinde telafi edici davranışlar olmadan sık sık büyük miktarda yiyecek tüketme ataklarıyla bilinmektedir.

Egzersiz uzun zamandır genel sağlığın önemli bir bileşeni olarak kabul edilmekte ve yeme bozukluğu olan bireyler üzerindeki olumlu etkileri de son yıllarda önemli ölçüde ilgi görmektedir. Yapılan bilimsel araştırmalarda, egzersizin yeme bozuklukları ve genel sağlık üzerindeki etkisini araştırmayı ve bu koşullardan etkilenebilecek bireyler, özellikle genç yetişkinler için değerli sağlık katkıları sağlayabileceği öngörülmektedir. Egzersiz genellikle sağlık için yararlı kabul edilirken, aşırı veya uygunsuz kullanımı, özellikle yeme bozukluğu olan bireyler için önemli sağlık problemlerine de neden olabilmektedir. Anoreksiya nervoza bağlamında, aşırı egzersiz bireyin kilo kaybını şiddetlendirebilir ve fiziksel sağlığı daha da tehlikeye atabilir. Benzer şekilde, bulimia nervoza olan bireyler için aşırı egzersiz, tıkınırcasına yeme-kusma davranışları döngüsünü sürdürebilir ve fiziksel zorlanmaya katkıda bulunabilir. Yeme bozukluklarının tedavisinde egzersizin olumlu etkilerinin izlenebilmesi için, egzersiz reçetesi oluşturulurken, fiziksel aktivite şiddetinin, süresinin ve sıklığının dikkatli bir şekilde planlanması ve egzersiz terapisi planlanması aşamasında, bu konudaki uzmanlara danışılarak yaklaşılması gerektiği konusunda farkındalık oluşturmak çok büyük önem taşıdığı bilinmelidir.

Fiziksel aktivitenin yanlış planlandığı bu tip durumlarda, yeme bozukluğu olan bireylerde aşırı egzersiz, bir dizi olumsuz fiziksel sonuca yol açabilmektedir. Bunlar arasında kas kaybı, dehidratasyon (su kaybı), elektrolit (mineral) dengesizlikleri, adet düzensizlikleri, bozulmuş kemik sağlığı ve kırık riskinin artması yer alabilir. Ek olarak, aşırı egzersiz kardiyovasküler (kalp ve damar sistemi) sağlığı etkileyebilir, düzensiz kalp ritimlerine, kalp hızı değişkenliğinin azalmasına ve kardiyak sorunların görülme riskinin artmasına neden olabilir. Bu fiziksel sonuçlar, egzersizi yeterli beslenmeyle dengelemenin ve beslenme bozukluğu tedavisinde tıbbi gözetimin önemini ve gerekliliğini vurgulamaktadır.

Sonuç olarak, egzersiz, yeme bozukluklarının tedavisinde kritik bir rol oynayabilmektedir. Fiziksel aktivite, genel fiziksel sağlığı destekleyerek, ruh halini iyileştirerek, stres seviyelerini azaltarak ve öz saygıyı artırarak yeme bozukluklarının yönetim ve tedavisinde faydalı bir bileşen olarak olumlu etkiler sağlayabilmekte ve yeme bozukluklarına bağlı olarak gelişen sağlık sorunlarının tedavisinde katkı verici etkiler ortaya çıkabilmektedir.