Yaz mevsiminin ortalarını geride bıraktığımız şu günlerde dikkatimi çeken bir detayı sizlerle paylaşmak istiyorum. 

Kent genelinde birçok evin önünde demir ustaları hummalı bir çalışma içerisinde. 

Hırsızlık vakalarında artış olsa gerek ki; pencereler korkuluklarla örülüyor. Özellikle de zemin katlarda…

Aslında bunu her yaz gözlemliyoruz ama; sabah yan komşunun evinin önünde de demirci ustalarını görünce; bu konuda bir şeyler karalama gereksinimi hissettim.

Biliyorsunuz ki; toplumun olumsuz konulara alışması, duyarsızlaşması sosyal bilimlerde sık sık tartışma konusudur. Şu sıra enflasyona ve zamlara karşı oluşan duyarsızlaşma bunun en bariz örneği.

İşte korkuluklar için de ne yazık ki aynı duyarsızlaşma söz konusu. Ve uzun yıllardır durum böyle.

İlk olarak ne zaman ortaya çıktığını bilmiyoruz bu geleneğin ama kendini güvende hissetmenin, malını veya değerli eşyasını güvene alma isteğinin pek tabi doğal sonucu olarak ortaya çıktığı malum.

Fakat duyarsızlaşamayanlarımız da var; ben gibi. 

İnsanın kendisini hapsetmesi olarak geldi bu durum bana hep.  

Pencerelere metaforik olarak baktığımdan olsa gerek biraz da. 

Fakat sadece metaforik değil de eleştirel bakmak da bazı şeyleri net olarak görmemizi sağlayacaktır. 

İnsanların kendileri için inşa ettikleri yaşam alanlarını aydınlatmak için oluşturuldukları pencereler, günümüzde artık biraz daha farklı işlevler için kullanılıyor, biliyorsunuz.

Bazı hayatların mahkum olduğu yerden dış dünyayı görebildiği tek alan pencereler, bazılarının ise vakit geçirmekten keyif aldığı alanlardır pencere önleri… 

Haliyle zihin bu işin temel nedenine takılmıyor değil.

İnsan neden bir BAŞKASINA ait şeylere göz diker? Hırsızlık neden yapılır?

Bilinen bütün dinlerin şiddetle karşı durduğu, tüm toplumlarda ayıplanmış bir kavram hırsızlık; ama insanlıkla birlikte bu zamana kadar hep var olmuş.

Ve bugüne kadar hayatımızda kaç tane özgürlüğümüzü kısıtlıyor? Kısıtlamaya da devam edecek?

Ve geçmişten bugüne zorunlu sebeplerden ötürü mecbur kaldığımız kaç tane şeyi bugün alışkanlık haline getirdik acaba?

Aslında bunu biraz sorguladığınız zaman, çarpıcı sonuçlara varacağınıza eminim. 

Çok uzağı düşünmeyin, kendi hayatınızı, çevrenizi gözlemleyin yeter.