06 Şubat 2023 sabahından bugüne kadar 20 günden fazla zaman geçti. 40 binden fazla can kaybı oldu. Mekanları cennet olsun. Halen enkaz kaldırma çalışmaları devam etmekte. Yani halen enkaz altından vefat etmiş vatandaşlarımızı çıkaracağız demek öyle değil mi?
***
Yakınlarının ve milletimizin başı sağ olsun. Çok ama çok büyük acılar yaşandı, yaşanıyor daha da yaşanacak gibi görülmekte. Evet, aslında değinmek istediğim konu enkaz kaldırma çalışmaları.
***
Bir dozer, kepçe her ne tür bir iş makinesi gerekiyorsa onunla tüm enkaz yığınları kaldırılıyor. Elbette enkaz altında vefat eden vatandaşlarımızın olduğu düşünülerek dikkatli çalışma yapılıyordur. Başka türlüsünü düşünmek bile istemiyorum. Hiç insancıl değil. Çalışman ve orada bulunan yetkililerinde insan olduğunu düşününce çok dikkatli çalışmalar yapıldığını söylemek mümkün.
***
Peki, gerçekten oradan enkaz yığınları kaldırılıp iş bitecek mi? Depremin izleri silinecek, yepyeni hayatlar yeşerecek, mutlu çocuklar parklarda vb. gibi. Gerçekten öyle mi olacak?
***
Asla. Aslında yıkılan binaların enkazları kaldırılırken, orada yaşayan bir şehrin anıları yok ediliyor. Dozerin kepçesinin önünde sürülerek kamyonlara yüklenip bir başka yere atılıyor. Aslında yer açılıyor, alan temizleniyor ama en kötüsü anılar siliniyor.
***
O binada evde ebe yardımı ile doğum yapan annelerin anıları var. Orada gözlerini dünyaya açan, annesini emen, babası ile oynayan, kardeşi ile tatlı bir itişme yaşayan bebekler var. Büyüdüklerinde ne diyecekler. Bizim tüm anılarımız bir kepçe ile evimizin bulunduğu yerden sökülüp atıldı mı? Diyecekler. Yoksa içlerinde parçalanan o günlerin özlemi bir travma olarak her zaman onlarla bir mi yaşayacak?
***
Yıllarını bu evlerde geçirmiş yaşlılarımız, büyüklerimiz. Ya onlar, büyüttükleri çocukları, evlendirdikleri kızları erkek çocukları, onların düğünleri, komşuların takı törenleri, alkışlar, davullar, zurnalar, eğlenceler, sünnet düğünleri, hepsi bu evlerde ve sokaklarında yaşanmadı mı? Yaşlılarımız ömürlerini bu ev ve sokağında geçirmedi mi? Ne olacak şimdi bir kepçe enkaz ile birlikte tüm anılarını alıp bir başka alana mı taşıyacak? Nereye atacak.
***
Komşuluk ilişkileri, tatlı tatlı tartışmalar ve sonra güle oynaya barışmalar. Birlikle yemek hazırlamaları, çocuklarının tanışmalarını, birlikte oynamalarını sağlayan aileler. Bir birlerinin acıların paylaşanlar, neşelerini paylaşanlar. Evlatları bu sokaklarda askere giden ve asker uğurlaması yapılan evler sokaklar vb. gibi. Daha neler neler.
***
Ne oldu? Daha gün doğmadan bir deprem ve peşinden acı çığlıklar, çaresizlikler ve sonunda binlerce kayıp.
***
Esas kayıp, 11 ilde yaşayan vatandaşlarımızın yüreklerinde, zihinlerinde. Psikolojileri ne zaman toparlanır? Ne zaman yerine gelir? Hayatları ne zaman normalleşir kim bilir? Tek temennimiz acılarının milletçe gerçekten yürekten paylaşılması.
***
Bir nebze acılarına merhem olabilme. Milletçe anılarını geri getiremeyiz, sokaklarını aynı sokak yapamayız belki ama el birliği ile devletin gücü ile onları evsiz bırakmayız, bırakmamalıyız, onları normal hayata millet olarak devletimiz ile birlikte hazırlamalıyız. Tatlı anılar hatırlansın… Kötüler unutulsun inşallah.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Cemal Durmaz
Kaldırılan Enkaz mı?
06 Şubat 2023 sabahından bugüne kadar 20 günden fazla zaman geçti. 40 binden fazla can kaybı oldu. Mekanları cennet olsun. Halen enkaz kaldırma çalışmaları devam etmekte. Yani halen enkaz altından vefat etmiş vatandaşlarımızı çıkaracağız demek öyle değil mi?
***
Yakınlarının ve milletimizin başı sağ olsun. Çok ama çok büyük acılar yaşandı, yaşanıyor daha da yaşanacak gibi görülmekte. Evet, aslında değinmek istediğim konu enkaz kaldırma çalışmaları.
***
Bir dozer, kepçe her ne tür bir iş makinesi gerekiyorsa onunla tüm enkaz yığınları kaldırılıyor. Elbette enkaz altında vefat eden vatandaşlarımızın olduğu düşünülerek dikkatli çalışma yapılıyordur. Başka türlüsünü düşünmek bile istemiyorum. Hiç insancıl değil. Çalışman ve orada bulunan yetkililerinde insan olduğunu düşününce çok dikkatli çalışmalar yapıldığını söylemek mümkün.
***
Peki, gerçekten oradan enkaz yığınları kaldırılıp iş bitecek mi? Depremin izleri silinecek, yepyeni hayatlar yeşerecek, mutlu çocuklar parklarda vb. gibi. Gerçekten öyle mi olacak?
***
Asla. Aslında yıkılan binaların enkazları kaldırılırken, orada yaşayan bir şehrin anıları yok ediliyor. Dozerin kepçesinin önünde sürülerek kamyonlara yüklenip bir başka yere atılıyor. Aslında yer açılıyor, alan temizleniyor ama en kötüsü anılar siliniyor.
***
O binada evde ebe yardımı ile doğum yapan annelerin anıları var. Orada gözlerini dünyaya açan, annesini emen, babası ile oynayan, kardeşi ile tatlı bir itişme yaşayan bebekler var. Büyüdüklerinde ne diyecekler. Bizim tüm anılarımız bir kepçe ile evimizin bulunduğu yerden sökülüp atıldı mı? Diyecekler. Yoksa içlerinde parçalanan o günlerin özlemi bir travma olarak her zaman onlarla bir mi yaşayacak?
***
Yıllarını bu evlerde geçirmiş yaşlılarımız, büyüklerimiz. Ya onlar, büyüttükleri çocukları, evlendirdikleri kızları erkek çocukları, onların düğünleri, komşuların takı törenleri, alkışlar, davullar, zurnalar, eğlenceler, sünnet düğünleri, hepsi bu evlerde ve sokaklarında yaşanmadı mı? Yaşlılarımız ömürlerini bu ev ve sokağında geçirmedi mi? Ne olacak şimdi bir kepçe enkaz ile birlikte tüm anılarını alıp bir başka alana mı taşıyacak? Nereye atacak.
***
Komşuluk ilişkileri, tatlı tatlı tartışmalar ve sonra güle oynaya barışmalar. Birlikle yemek hazırlamaları, çocuklarının tanışmalarını, birlikte oynamalarını sağlayan aileler. Bir birlerinin acıların paylaşanlar, neşelerini paylaşanlar. Evlatları bu sokaklarda askere giden ve asker uğurlaması yapılan evler sokaklar vb. gibi. Daha neler neler.
***
Ne oldu? Daha gün doğmadan bir deprem ve peşinden acı çığlıklar, çaresizlikler ve sonunda binlerce kayıp.
***
Esas kayıp, 11 ilde yaşayan vatandaşlarımızın yüreklerinde, zihinlerinde. Psikolojileri ne zaman toparlanır? Ne zaman yerine gelir? Hayatları ne zaman normalleşir kim bilir? Tek temennimiz acılarının milletçe gerçekten yürekten paylaşılması.
***
Bir nebze acılarına merhem olabilme. Milletçe anılarını geri getiremeyiz, sokaklarını aynı sokak yapamayız belki ama el birliği ile devletin gücü ile onları evsiz bırakmayız, bırakmamalıyız, onları normal hayata millet olarak devletimiz ile birlikte hazırlamalıyız. Tatlı anılar hatırlansın… Kötüler unutulsun inşallah.