İzmir’de 10 Ocak’a özel panel: Duayen gazeteci Öcal Uluç tecrübelerini anlattı

İGC 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’ne özel panel düzenledi. Duayen Gazeteci Öcal Uluç ve Gazeteciler Burcu Taner ile Gökhan Köküşoğlu’nun konuşmacı olduğu panelde İGC Başkanı Dilek Gappi, 10 Ocak’ın Türkiye’de yarım asrı aşan bir mücadelenin sembolü olduğunu ifade etti.

BASINSIZ BİR DEMOKRASİNİN OLAMAZ

10 Ocak 1961 tarihine şahit olan Duayen Gazeteci Öcal Uluç meslektaşlarına, Türk basınını 10 Ocak’lara hazırlayan ortamı şöyle anlattı;

“27 Mayıs 1960’taki askeri darbe ile iş başına gelenler, Türk basınını düzeltmek ve gazetecilere hak ettikleri yasa olan 212 sayılı Basın İş Kanunu’nu çıkarmak için 10 Ocak’ı getirdiler. Basınsız bir demokrasinin olamayacağını biliyorlardı. Kanunun yürürlüğe girdiği 10 Ocak 1961’de 9 ulusal gazetenin sahibi üç gün bildiri yayınlayarak gazetelerini kapattılar. O dönemin ihtilal hükümeti de herhangi bir geri dönüş yapmadı ve bugüne geldik. Ancak günümüzde hala Anadolu’nun çoğu yerinde bu kanun uygulanmamaktadır. Gazete patronlarının çoğu bu kanunu çöpe atmış vaziyettedir”

GAZETECİLİK İÇİN UMUT HALA VAR

Gazeteci Burcu Taner ise 212 sayılı yasanın çağdaşlaşma rehberliğinde hazırlandığını ve gazeteciliği ilerici bir noktaya götürdüğünü söyledi. Mesleki ideolojiye sahip çıkılması gerektiğini belirten Taner; İletişim Fakültesi’nden mezun olduktan sonra basın sektöründe örgütsüzlükten dem vuruyorduk. Mesleğimizin zorluklarını ancak var olan meslek örgütlerini, ihtisas derneklerini güçlendirerek aşabiliriz. Bizler genç meslektaşlarımıza, gazetecilik kültürünü aktarmalı, gazeteciliğin saygın bir meslek olduğunu unutturmamalıyız. Hala nefes alıyoruz, bu nedenle gazetecilik için de umut hala var” şeklinde konuştu.

KENTİN DİNAMİKLERİ İZMİR BASININA SAHİP ÇIKMALI

Gazeteciliğin tutku ile yapılan bir meslek olduğunu belirten Gazeteci Gökhan Köküşoğlu ise şu ifadeleri kullandı;

“Geçmişte gazetecilere değer veriliyor, hak ettikleri ücretleri alabiliyorlardı. Maalesef günümüzde meslektaşlarımız asgari ücretin biraz üstünde rakamlarla hayatlarını sürdürmeye çalışıyor. Mesleğe ilk başladığımda aldığımız ücretlerin bir önemi yoktu. Amacımız üstatlardan haberciliği öğrenmekti. Ancak zaman ilerledikçe her şey değişiyor. Bir dönem gazeteciler transfer oluyordu. Şimdi ise böylesine zorlu bir dönemi yaşıyoruz. Basın yalnız bırakılıyor.  Kentin dinamikleri İzmir basınına sahip çıkmalı.”