Büyük depremin üzerinden bir ay geçti.
İzmirli Sokak emekçilerinin birleşe birleşe güçlenmeleri ve örgütlenmeleri dört yılını geride bıraktı.  Bu örgütlü birlik başta İzmir olmak üzere tüm Türkiye’de ses getiren güvencesiz, kimsesiz, ötekileştirilmiş, aşağılanmış sokak emekçilerine yeniden umut ışığı oldu. Benzeri görülmemiş bir özgüven kaynağına dönüştü.
İzmirli sokak emekçilerinin birliği dünya genelinde de ilgi görmeye başladı. Bilinçli, programlı ve hedefleri planlı bir çalışma tarzıyla kendi doğal liderlerini kendi saflarından seçen, yetiştiren, eğiten bu sokak emekçilerinin mücadeleci birliği kendi sınıfsal dostlarına da motivasyon kaynağı ve gelecek umudu veriyor. 
İzmir Esnaf ve Sanatkarlar Meclisi çatısı altında buluşan sokak ekonomisinin çok çeşitli sektörlerinin dernek ve kooperatif temsilcileri, konuya ilgi duyan mahalle muhtarları, medya çalışanları, akademisyenler hep birlikte ortak hedefe dönük çalışmanın verdiği sinerji ile yerel yönetimlerden Türkiye Büyük Millet Meclisi çatısı altında faaliyet yürüten bir çok siyasi partinin gündemine yerleşerek ciddiye alınacak bir yer tutmaya başladı. Aynı zamanda 100 yıl önce gerçekleştirilen iktisat kongresinde köylüden işçiye sınıf paydaşlarının cılız da olsa kongrede yer almasına rağmen uygulamaya yansımayan yüzyıl boyunca elde edemedikleri haklarını almak üzere ikinci yüzyılın iktisat kongresinde sokak emekçileri kendi temsilcileri ile birlikte yerlerini almayı da başardılar.  
Bütün bu adımlar ve kazanımlar sokak emekçilerini mahkum oldukları dar çemberden kurtararak ulusal ve küresel sorumluluk ve bilinç geliştirmeye de yöneltti. 
Depremin ilk saatlerinde birbirleri ile iletişime geçerek gerçekleştirdikleri dayanışma, yardım toplama etkinlikleri sokak emekçilerinin sadece kendi evlerine, ailelerine ekmek götürme, ekmek parası kazanmak derdiyle meşgul olmadıklarını, kendi toplumsal ekonomik varlıkları gereği sosyal sorumluluk sahibi ve bilincinde olduklarını, dayanışmacı ve paylaşımcı olduklarını bir kez daha tüm ülkeye gösterdi. Depremden sonraki süreçte hemen hemen her gün onları bir etkinlikle görmek mümkündü. Önce gönüllü seyyar satıcılar tezgahlarına astıkları dayanışma pankartlarıyla birer günlük gelirlerini deprem bölgesindeki depremzedelere bağışlanmak üzere bir kira, bir yuva kampanyasına bağışladılar. Ardından kendi aralarında topladıkları malzemeleri yine İzmir Büyükşehir Belediyesine teslim ederek deprem bölgesine iletilmesini sağladılar. Geçen hafta ise İnciraltı balık ekmek teknecileri yine kendi aralarındaki rekabeti bertaraf ederek kurdukları Kooperatif çatısı altında birleşerek dayanışmaya dönüşen iklim ile tüm tekneler bir günlük toplam cirolarını yine depremzedelere bağışladılar. 
Bütün bunlar gösteriyor ki sıkıntılar ve sorunlar sokak emekçilerini ortak çözüm etrafında birleştiriyor. Ansızın ortaya çıkan felaketler ise sokak emekçilerine varlık nedenleri olan kendi müşterileri ile, halkla bir kez daha elele vermelerine olanak sağlıyor, dayanışma ve paylaşma duygularını yükseltiyor. 
Sokaklar sistemin sebep olduğu kendilerine ilişkin sorunlara çözüm buldukları gibi yine yetersiz kalan yönetimlerin yarattığı boşluğu hem pandemide hem de depremlerde gösterdikleri dayanışma ile çözüm ortağı yapıyor.