İki büyük deprem, ikisi de Kahramanmaraş merkezli… Kaybettiğimiz on binlerce can var ve belki bir kişi daha sağ çıkar diye dualar edip, umutlu bekleyişimizi sürdürüyoruz.

110 bin kilometre karelik alanda, 13 buçuk milyon insanı direkt etkileyen felaketin ardından ise doğru bilinen, dayatılan, kabul etmek zorunda kaldığımız fakat doğrusu asla öyle olmayan bazı gerçekleri kendimce derledim.

İsterseniz gelin hep beraber bakalım.

-Öncelikle devletler ekonomik ve siyasi çıkarlarından ötürü oluşturduğu politikaları gereği her ne kadar düşman üretmeye çalışsa da hayat görüşü faşist ideolojilere bağlanmayan hiçbir dünya vatandaşı başka sınırlar içerisinde yaşayan başka bir dünya vatandaşına düşman değildir.

“Hepimiz insanız ve hepimiz eşitiz. Biz farklı iki ülke olabiliriz ama birbirimize çok yakınız. Türk insanı sıkıntı yaşadığında biz Yunanlar daima yardıma hazırız.” Trabzonspor forması giyen Manolis Siopis’in bu sözleri ne demek istediğimi özetliyor diye düşünüyorum.

-Ülkemizin en büyük sorunu ne yazık ki deprem. Deprem kuşağında yer alan, üç tane büyük fay hattı olan ve her an yıkıcı deprem üretme olasılığı olan fay hatlarının olduğu bir ülkede neden Afet Bakanlığı yok?

- Doğal afetlerde arama ve kurtarma anlamında en büyük kurumumuz Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı'nın (AFAD) aktif gönüllü sayısı ne yazık ki oldukça az ve yaşanan afet büyük olunca açık bir koordinasyon problemi yaşıyor. Bu problemlerin aşılması için AFAD’ın bu enkaz çalışmalarından sonra ciddi bir yapılanmaya ihtiyaç duyduğunu ve aktif gönüllü sayısının arttırılması gerektiğini ivedilikle belirtmek gerekiyor. Ben de aktif gönüllü olmak için başvuru yapmayı düşünüyorum.

-Medya’nın klasik, ajitasyon odaklı haber anlayışı ve gerçekleri olduğu gibi yansıtamaması. Bu hep bilinen bir şeydi ama bir kez daha gördük ki yanlış! Röportajlarda deprem felaketinde yakınlarını kaybetmiş insanların acılarını tazelemek, sorunun kaynağına inmemek, sorgulamamak… Medya da artık bir dönüşüme girmesi gerekiyor.

-İlkokulda hepimizin duyduğu bir söz var: “Deprem öldürmez, bina öldürür.” Bu gerçeği bir kez daha gördük. Depreme dayanıklı olmayan birçok yapı çöktü, on binlerce insanımız hayatını kaybetti. Her ne kadar eşine pek rastlanmayan nitelikte bir felaket yaşasak da sağlam yapıdaki binaların ayakta kaldığını görünce; bir yerlerde bir şeylerin eksik kaldığını, sağlam olmayan binaların insanlara mezar olduğunu gördük.

-İmar afları bir katildir! Depremden hemen önce hepimiz biliyorduk ki; Türkiye Büyük Millet Meclisi gündemine ilerleyen günlerde İmar Affı gelecekti. Bugün depremde en çok üzüldüğünü belirten siyasiler o imar affını gündeme getirip, onaylanması için el kaldıracaktı. Bu afetle bir kez daha gördük ki imar afları artık tarih olmalı. Bu konu tekrar gündeme gelmemek üzere anayasaya girmeli. Hasar tespitte net rakamlara henüz ulaşamadığımız için bu depremde imar affına giren ve insanların ölümüne sebep olan kaç yapı olduğunu bilmiyoruz belki de hiç öğrenemeyeceğiz ama şunu iyi biliyoruz ki aç gözlü birçok insan var ve bu fırsatı değerlendirip aftan yaralanan insanların yaptığı binaların birçoğu insanlara mezar oldu.

-Hayırsever insanları yıldırmaya çalışmak! Haluk Levent AHBAP Derneği ile birlikte bundan önce olduğu gibi bu depremde de seferber oldu. Ülkede güvenilirlik araştırması yapsak belki de en üst sıralarda gelecek bu insanın verdiği çabaya ve beraberindeki insanlara, bağış miktarlarının büyüklüğünü baz alarak, AFAD ile koordineli şekilde çalıştığını, “AFAD da bizim AHBAP da” dile getirmesine rağmen acımasızca eleştirmeye devam etmek gerçekten yapılan en büyük ayıplardan bir tanesi oldu.

Bu maddeleri elbette ki çoğaltabiliriz. Fakat benim en çok gözüme çarpan detaylar bunlardı.

Umarım bir daha bu tür felaketleri yaşamayız. Hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet, kederli yakınlarına ise başsağlığı dileklerimi iletiyorum.